گفتاردرمانی یا آسیب‌شناسی گفتار و زبان^[۱] رشته‌ای از علوم توانبخشی است که توسط یک متخصص بالینی بنام گفتار درمانگر یا آسیب‌شناس گفتار و زبان (SLP) به بررسی، تشخیص و درمان اختلالات ارتباطی، اختلالات درکی، اختلالات صوت و مشکلات بلع می‌پردازد.

یک تصور غلط و رایج این است که گفتار درمانی را شاخه ای از روانشناسی می‌دانند که با صحبت کردن با مردم به اصلاح اختلالات رفتاری می‌پردازد. عده ای زیادی از مردم این رشته را محدود به اصلاح کردن اختلالات تلفظ می‌دانند (مثلاً فردی که توانایی تلفظ حرف ر را ندارد).

در حقیقت گفتار درمانی با حوزه گسترده‌ای از موضوعات گفتار (تکلم)، زبان، بلع، صوت و ارتباط درگیر می‌شود.

تاریخچه رشته در ایران

رشته گفتاردرمانی در سال 1352 در ایران تأسیس شد. در ابتدا این رشته توسط اساتید خارجی تدریس می شد ولی رفته رفته با فارغ التحصیل شدن دانش آموختگان ایرانی، اساتید ایرانی به تدریس و مدیریت این رشته در کشور پرداختند. در سال 1371 اولین دوره کارشناسی ارشد و در سال 1385 اولین دوره دکترای رشته گفتاردرمانی برگزار گردید.

تاریخچه رشته در دانشکده علوم توانبخشی همدان :

قدمت این رشته در دانشکده توانبخشی همدان  در مقطع کارشناسی از سال 1388 و کارشناسی ارشد 1400 می باشد .